آشورشناسی در بحران

الهام طالبی

حوزه مطالعاتی آشورشناسی (Assyriology)که به عنوان «مطالعات خط میخی» یا «مطالعات خاور نزدیک باستان» شناخته می‌شود، شاخه‌ای از مطالعات باستان‌شناسی، انسان‌شناسی، تاریخی و زبان‌شناسی است که به بررسی فرهنگ‌هایی می‌پردازد که سیستم نوشتاریشان مبتنی بر خط میخی است. آشورشناسی نه تنها برای درک تاریخ باستان و تاثیرگذارترین تمدن‌های باستانی مهم است بله مشارکت‌های آن در شناخت زبان‌ها، ادبیات، دین و تاریخ باستان نیز اهمیت دارد. آشورشناسی ریشه‌های عمیقی در خاورمیانه دارد و منطقه سوریه نقش اساسی در توسعه این حوزه ایفا کرده است. در حقیقت موقعیت راهبردی، سوابق غنی باستان شناسی و نقش سوریه در تاریخ آشورشناسی آن را به بخشی جدایی‌ناپذیر از مطالعات آشورشناسی تبدیل کرده است. شهرها، آرشیوها و میراث فرهنگی این منطقه همچنان بینش‌های ارزشمندی درباره پیچیدگی‌های تمدن‌های باستانی بین‌النهرین و خاور‌نزدیک ارائه می‌دهد.

بی‌ثباتی سیاسی و بحران‌های اخیر در سوریه، چالش‌های عمیقی را برای حفاظت از میراث فرهنگی و پیشرفت آشورشناسی ایجاد کرده‌ است. تخریب محوطه‌های باستانی، غارت آثار تاریخی و محدودیت‌های پژوهشی، تهدیدی جدی برای این حوزه به شمار ‌می‌آیند. درباره چالش‌های باستان‌شناسی در میان آشفتگی سیاسی اخیر سوریه را می توانید از اینجا بخوانید.